Repressie en duurzaamheid: geen goede match…

Media en geweldloze communicatie: het is niet echt een goeie match. “Turtelboom wil nog meer seponeringen van intrafamiliaal geweld” bloklettert GVA nadat NV-A haar beklag heeft gedaan over het feit dat 75% van de gevallen van intrafamiliaal geweld door de parketten zou worden geseponeerd.

Enige zorgvuldigheid met betrekking tot aannames heeft niet alleen te maken met ethiek: het heeft ook te maken met hoe zorgzaam we met onze maatschappij om willen springen – en dus ook met het voorkomen van geweld. Voor alle duidelijkheid: er is een verband tussen het aantal gevallen van intrafamiliaal geweld dat door de hulpverlening wordt opgevolgd en dat niet meer door de parketten wordt vervolgd omdat partijen zélf tot een duurzame oplossing zijn kunnen komen. Op die manier wordt blijkbaar al 40% van de aangehaalde 75% gevallen geseponeerd. We kunnen – en we moeten – oprecht ongerust zijn over het bestaan van intrafamiliaal geweld. Net zoals we ongerust zouden behoren te zijn over de repressieve reflexen van een samenleving die als mede veroorzaker van intrafamiliaal geweld verre van onschuldig kan pleiten. De keuze voor een titel die suggereert dat Turtelboom nog meer seponeringen wil, is op zijn zachtst gezegd suggestief en gaat voorbij aan waar het debat  eigenlijk over gaat: kiezen voor repressie of kiezen voor een aanpak waarbinnen mensen en hun bekommernissen centraal staan. Want repressie en duurzaamheid: ook dat is allesbehalve een goeie match.